Jak rozszyfrować opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej?
Data dodania: 2018-04-13 15:01:14
Stwierdzono "parcjalne zaburzenia rozwoju psychoruchowego" albo „deficyty rozwoju percepcji i koordynacji wzrokowej”.
Jak rodzic, który otrzymał opinie postdiagnostyczną z takimi szyframi może ją poprawnie odczytać?
Poniżej wyjaśniamy terminy najczęściej stosowane przez specjalistów.
Dysleksja rozwojowa - obejmuje kilka rodzajów zaburzeń powodujących specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu. Należą do nich:
- dysleksja - to trudności w czytaniu objawiające się zaburzeniami zarówno tempa i techniki czytania oraz stopnia rozumienia treści
- dysgrafia - to po prostu trudności z pisaniem. Dziecko z dysgrafią pisze nieczytelnie, szybko męczy się przy pisaniu, nie lubi ani malować, ani rysować. Nie potrafi odtworzyć liter, jedne są małe, inne bardzo duże, nachylenie liter jest niejednorodne
- dysortografia - oznacza specyficzne trudności z opanowaniem poprawnej pisowni, mimo znajomości zasad ortograficznych. Dziecko popełnia błędy ortograficzne
- dyskalkulia - to problemy z nauką matematyki, kłopoty z pojęciami abstrakcyjnymi, np. pojęciem liczb, wielkości czy proporcji. Dzieci z dyskalkulią mają problemy z odczytaniem poprawnej godziny z zegarka, liczą na palcach, nie potrafią odczytać map, nie potrafią wykonać prostych zadań matematycznych np: określanie liczby obiektów czy nazywanie cyfr i numerków
Dysleksji rozwojowej poświecony jest kurs Dziecko z dysleksją w szkole
Motoryka duża – sprawność ruchowa całego ciała. To zdolność utrzymywania równowagi ciała, koordynacja ruchów kończyn podczas chodzenia, biegania, jeżdżenia na takich pojazdach jak hulajnoga czy rower.
Motoryka mała – sprawność ruchowa rąk w zakresie szybkości ruchów, ich precyzji; czynności manualne niezbędne podczas samoobsługi, rysowania, pisania
Sprawność manualna i grafomotoryczna – sprawność rąk w zakresie wykonywania takich czynności, jak: pisanie, rysowanie, wycinanie nożyczkami, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików.
- Obniżona sprawność manualna - niska sprawność ruchowa rąk; objawiająca się np. poprzez późne nabywanie umiejętności związanych z samoobsługą (ubieranie się, zapinanie guzików, wiązanie sznurowadeł), trudności w posługiwaniu się nożyczkami; niska sprawność manualna pociąga za sobą obniżony poziom graficzny pisma (obniżona sprawność grafomotoryczna), wolne tempo pisania, nieestetyczny wygląd zeszytów; dzieci z obniżoną sprawnością manualną szybko się męczą przy pracach graficznych i pisaniu.
- Niski poziom graficzny pisma – trudność w zakresie techniki pisania, podczas pisania widoczny wysiłek i napięcie
- Sprawność grafomotoryczna – ogólna sprawność manualna w zakresie umiejętności kreślenia linii, szlaczków literopodobnych, kolorowania itp
Metody usprawniania grafomotoryki dziecka to temat kursu Grafomotoryka dziecka u progu edukacji
Motoryka narządów mowy (poprawność artykulacji) – sprawność ruchowa narządów mowy, która decyduje nie tylko o poprawności wymowy. Precyzyjne ruchy narządów mowy (artykulatorów) uczestniczą mniej lub bardziej świadomie w różnicowaniu głosek i dokonywaniu analizy głoskowej wyrazów (służy temu wypowiadanie po cichu głosek w czasie zapisywania długiego i złożonego słowa lub podczas odczytywania nowego trudnego wyrazu).
Analiza i synteza– ogół czynności dokonywania rozkładu całości na poszczególne elementy składowe oraz scalania tych elementów w całość.
Analizator wzrokowy – podczas czytania sprowadza się on do spostrzegania tekstu, wyodrębniania z niego wyrazów, a w nich kolejnych liter, tworzących sekwencje znaków w graficznej strukturze wyrazu, odróżniania podobnych liter, zapamiętywania ich, rozpoznawania. Podczas pisania zachodzi proces przypominania sobie kształtu liter, sposobu łączenia ich w strukturę, jaką jest sylaba, a następnie łączenia sylab w wyrazy, wyrazów w zdania i konstruowanie tekstu rozplanowanego na kartce zeszytu.
Analizator słuchowy – służy do odbioru bodźców słuchowych, w tym dźwięków mowy, ich spostrzegania i zapamiętywania. Uczestniczy w porozumiewaniu się za pomocą mowy. Stanowi podstawę procesów czytania i pisania.
- Analiza głoskowa – umiejętność rozkładania słów na głoski, które odpowiadają fonemom (najmniejszym cząstkom języka) np. k-o-t-e-k.
- Analiza sylabowa – umiejętność rozkładania słów na sylab.
Więcej na ten temat w kursie Logopedia - zadania i metody pracy
